Κάτι χειμωνιάτικα απογεύματα σαν το σημερινό, μ’αρέσει να αναπολώ χαρούμενες αναμνήσεις από την κουζίνα της μαμάς μου… Το τραπέζι είναι γεμάτο βάζα με αλεύρι και ζάχαρη, η μαμά έχει έχει προλάβει να βάλει τα μπολ στο νεροχύτη πριν τα “καθαρίσουμε” εμείς με τα δάχτυλά μας (!) και η μυρωδιά του φρεσκοψημένου κέικ μας γαργαλάει τη μύτη! Σήμερα ονειρεύτηκα ότι έψησε κέικ καρότου κι η ανάμνηση αυτή με οδήγησε κατευθείαν στη δική μου κουζίνα.
Στο ψυγείο είχα μερικά μύρτιλλα κάτι μέρες τώρα και αναρωτιόμουν τι γλυκό να φτιάξω μ’αυτά, έτσι σκέφτηκα να τα προσθέσω στο δικό μου “πραγματικό” κέικ! Το πείραμα όχι απλά πέτυχε αλλά νομίζω ότι αυτό θα είναι το αγαπημένο μας κέικ καρότου από δω και στο εξής!
Χxx,
ΠΦ
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
There are some winter afternoons, like this one, that i lose myself in happy memories of being in my mom’s kitchen… The table is full of jars with flour and sugar, the bowls are already in the sink before we could “clean” them with our fingers (!) and the smell of freshly baked cake is tickling our nose! Today i dreamt she baked a carrot cake and this memory led me straight in my kitchen.
I had some blueberries in the fridge for some days now wondering what to do with them, so i thought to add some of them in my “real” cake! The experiment not only succeeded but I think this will be our favorite carrot cake from now on!
Xxx
PF