Μια από της αγαπημένες μου ταινίες είναι το Play Time με τον ιδιαίτερο Monsieur Hulot. Ο μοντερνισμός του ’60 στα σκηνικά της, τα φορέματα και τα καπέλα,η άβολη αίσθηση όταν το κλασσικό συναντά το μοντέρνο… Tην αγαπώ όμως ιδιαίτερα για τη σκηνή στα εγκαίνια του μαγαζιού. Μου θυμίζει το άγχος που έχω για το αν θα καταφέρω να είμαι συνεπής και τρέμω το meltdown στην κουζίνα ενώ πέρα από την πόρτα της πρέπει να υποδεχτώ καλεσμένους. Η φαντασίωση μου να γίνω οικοδέσποινα σε ένα τέτοιο χώρο ήταν πάντα η γλυκιά μου ανεκπλήρωτη επιθυμία όποτε έβλεπα την ταινία.
Μια μέρα μου έγινε πρόταση από τα παιδιά του spoonmates να οργανώσω ένα event της αρεσκείας μου για την πολύ έξυπνη διαδικτυακή τους πλατφόρμα τους και δέχτηκα με χαρά. Η ιδέα για το τι event που θα έκανα υπήρχε καιρό στο μυαλό μου, όπως ένα ζευγάρι αγαπημένα παπούτσια που περιμένουν υπομονετικά στο κουτί τους για τις γιορτές.
Το πλάνο στο μυαλό μου ήταν σκηνή μιας φανταστικής Technicolor ταινίας που ο ρόλος μου θα ήταν, τι άλλο… της οικοδέσποινας. Το σετ της σκηνής θα έπρεπε να παραπέμπει σε έναν αυθεντικό χώρο του ’60. Δυστυχώς στην Αθήνα είναι ελάχιστοι αλλά ευτυχώς υπάρχει το Au revoir.
Μαγεία! Με το που περνάς την πόρτα, σαν χρονομηχανή σε μεταφέρει στην Αθήνα του ’60, έχεις την αίσθηση ότι κάπου κάθεται η Καρέζη με την παρέα της και μιλούν για τέχνη, ότι ο Λαβράνος με τον Πλέσσα διαφωνούν για το ποιος είναι καλύτερος τζαζίστας, ο Coltrane ή ο Wes Montgomery και ίσως κάπου στο παταράκι στα κρυφά να βγαίνουν ραντεβουδάκι οι νέοι τότε γονείς μου!
Οι γεύσεις για το tea party κυρίως γλυκές αλλά και κάποιες αλμυρές θα στόλιζαν την όμορφη μπάρα,με κέικ τριώροφα τάρτες, madeleines, cupcakes, τρουφάκια, tea sandwiches, quiche lorraine, πάστα φλώρα και άφθονο αρωματικό τσάι σερβιρισμένο στις αυθεντικές μου 60’s τσαγιέρες.
Το soundtrack θα ταν ελληνική τζαζ και μπόσα νόβα από αγαπημένους μου συνθέτες και θα γέμιζε τον χώρο με γλυκές μελωδίες.
Και έτσι έγιναν όλα, όπως τα φαντάστηκα και ακόμα καλύτερα χάρη στους αγαπημένους καλεσμένους που ήρθαν και δώσανε ζωή στο σκηνικό.Συζητήσαμε, γνωριστήκαμε λίγο καλύτερα, γελάσαμε και ίσως για λίγο να βγάλαμε ένα κινηματογραφικό μας εαυτό. Σας ευχαριστώ όλους!
Ιδιαίτερα το Σωτήρη του Au revoir για την τόση κατανόηση, την αμέριστη βοήθεια και την υπέροχη φιλοξενία του!
Την ομάδα του spoonmates που έχουν κάνει το φαγητό αφορμή για να γνωρίζεις ενδιαφέροντες ανθρώπους!
Τον Κώστα από το Δρόμο του τσαγιού για τις πιο αρωματικές ποικιλίες τσαγιού που συνόδευσαν τα γλυκά!
Την οικογένεια Κάτου για την παραχώρηση του εξοπλισμού-σερβίτσια!
Την γλυκιά Καρτ Ποστάλ για τις υπέροχες φωτογραφίες της!
Τον Κώστα Θεοχάρη για την όμορφη αφίσα του event!
Και τέλος τον μπαμπά του Σωτήρη, τον κύριο Λύσανδρο ιδρυτή του Au revoir , μάχιμο ακόμη, για τις τόσο όμορφες ιστορίες τις παλιάς κοσμικής Αθήνας που μας διηγήθηκε!
Soundtrack Music from ‘Play Time’
Σας φιλώ,
Πάστα Φλώρα